Spmjrzl

Multi tool use

Darío Álvarez Blázquez
Homenaxe na casa na que residiu en Vigo, no número 9 da rúa Marqués de Valladares.
Nacemento	30 de setembro de 1910.
	Tui.
Falecemento	7 de xuño de 1979 (68 anos)
	Vigo.
Nacionalidade	Galega.
Alma máter	Universidade de Santiago de Compostela
Ocupación	Médico e escritor
Pai	Darío Álvarez Limeses
Nai	María Blázquez Ballester
Fillos	Darío Álvarez Gándara e Alfonso Álvarez Gándara
Irmáns	Xosé María Álvarez Blázquez e Emilio Álvarez Blázquez
[ editar datos en Wikidata ]
v c e

Darío Álvarez Blázquez, nado en Tui o 30 de setembro de 1910 e finado en Vigo o 7 de xuño de 1979, foi un médico e escritor galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fillo de Darío Álvarez Limeses e María Blázquez Ballester, irmán de Emilio e Xosé María Álvarez Blázquez, tras estudar en Tui o ensino elemental fixo o bacharelato por libre examinándose en Pontevedra e a carreira de medicina na Universidade de Santiago de Compostela, acadando a licenciatura en 1932. Posteriormente especializouse en pulmón e corazón no Hospital de San Carlos de Madrid.

Estableceuse como médico en Tui e dende 1933 a 1936 ocupou a praza de tisiólogo no Centro Secundario de Hixiene Rural da Guarda. Tamén foi profesor auxiliar da cátedra de Ciencias Naturais no Instituto de Tui. En 1942 estableceuse a Vigo onde foi médico en Pescanova e outras entidades.

Foi membro do Partido Galeguista e o promotor da creación da agrupación local tudense. Foi detido os primeiros días despois do Golpe de Estado do 18 de xullo de 1936. En 1947 foi detido en Vigo xunto a varios profesionais por pertencer a U.I.L. (Unión de Intelectuais Libres), e en 1974, foi fundador da Xunta Democrática de Vigo e de Galicia. Neste anos fundou tamén o Movemento Socialista de Galicia que máis tarde se fusionaría co Partido Socialista Galego, abandonando o partido en 1977.

Obra[editar | editar a fonte]

Familia Álvarez Blázquez. De esq. a der.: Celso, o pai Darío Álvarez Limeses, Darío, a nai María, Álvaro, Alfonso, Emilio e Xosé María de pé.^[1]

Colaborou en numerosos periódicos e revistas: Galicia Emigrante, El Pueblo Gallego, La Noche, Faro de Vigo, La Voz de Galicia, Papeles de Son Armadans, Jornal de Noticias. Escribiu dúas novelas en castelán: O fracaso de Clayton (1938, traducida ao galego en 1994) e A las cinco en punto (1939) asinadas co pseudónimo de Lázaro Evia.

A súa tese doutoral (1960) está dedicada a Francisco Sánchez e en 1964 publicou o libro Francisco Sánchez, “El escéptico”. Un gallego precursor. Tamén publicou traballos sobre a época de guerra civil na comarca do Baixo Miño: "Historias de la retaguardia nacionalista" na revista Historia y vida (1975), e unha serie de artigos en La Voz de Galicia titulados "Historias de fuxidos".

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Darío Álvarez Blázquez

Bibliografía[editar | editar a fonte]

• Dicionario biográfico de Galicia, Ir Indo Edicións, 2010-2011, Vigo.

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

• "Apuntes para unha biografía de Darío Álvarez Blázquez" Tudensia, 3/11/2010.
• Darío Álvarez Blázquez en Nomes e Voces.